my dreamy life

Και ναι έπιασα το πινέλο (μετά από πολύ καιρό), αράδιασα τις μπογιές μου και άρχισα να αυτοσχεδιάζω πάνω στο καμβά μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδέα τι θα  ζωγράφιζα, μέχρι που το χέρι μου με οδήγησε ακριβώς πάνω σε ένα ερωτευμένο ζευγάρι.

Σας παρουσιάζω λοιπόν τον ολοκαίνουργιο πίνακα μου 

"Ερωτευμένο ζευγάρι"

 

Mε τον πίνακα αυτόν παίρνω μέρος στο μωβ διαγωνισμό της Κατερίνας...

http://diamadaki.blogspot.com/2012/03/blog-post.html?showComment=1331933074075#c1226287443976850 

Πριν απαντήσετε θα δώσω ένα παράδειγμα.

Είμαστε με έναν άνθρωπο και τον αγαπάμε και θέλουμε να τον κάνουμε ευτυχισμένο. Δίνοντας του καθημερινά την φροντίδα μας, την προσοχή μας και του έχουμε δοθεί ολοκληρωτικά. Πιστεύεται ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά ευτυχισμένος? έχουμε καταφέρει να τον κάνουμε ευτυχισμένο?

Για να το σκεφτούμε καλύτερα. 

Υπάρχει περίπτωση να τον πνίξουμε με την αγάπη μας επομένως να μην το κάνουμε ευτυχισμένο. 

Ή υπάρχει περίπτωση να είναι ευτυχισμένος γιατί αυτό τελικά ζητάει από την ζωή του.

Η άποψη η δική μου...

Η ευτυχία ενός ανθρώπου εξαρτάται από τον ίδιο και τις επιλογές που κάνει. Όσο εμείς και αν φέρουμε τον κόσμο τα πάνω κάτω για αυτόν, η ευτυχία του δεν θα βασίζεται σε εμάς, αλλά στην επιλογή που έκανε να μας διαλέξει για σύντροφο.

Στο χέρι μας είναι να κάνουμε την μια και μοναδική ζωή μας ευτυχισμένη αρκεί να μην εγκλωβιζόμαστε στις λάθος επιλογές μας και να έχουμε το θάρρος να διορθώνουμε  ή να απωθούμε  κάτι που δεν μας αρέσει, δεν μας ταιριάζει  και δεν είναι στην λίστα με τα θέλω μας. 

Πιστεύω ότι αν πραγματικά θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι μπορούμε να το πετύχουμε.

Και ας μην ξεχνάμε ότι η ευτυχία ενός ανθρώπου κρύβεται στα απλά καθημερινά πράγματα της ζωής του............

(δεν αναφέρομαι σε σοβαρά προβλήματα που μπορεί να μας προκύψουν στην ζωή μας και δεν αναφέρομαι και σε ανήλικα άτομα γιατί πιστεύω ειδικά για τα παιδιά ότι εμείς έχουμε καθήκον να κάνουμε τις ζωούλες τους ευτυχισμένες)

Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ εκεί που είμαι ήσυχη και χαμογελαστή εκεί μπορώ να μεταμορφωθώ σε μια γκρινιάρα γυναίκα............. 

Κακό πράγμα η γκρίνια το ξέρω.........

Είναι κάτι που βγαίνει όμως από μέσα μου. Για παράδειγμα, ακούω κάτι που δεν μου αρέσει και λέω όχι δεν θα με απασχολήσει,  δεν θα με χαλάσει και οπωσδήποτε δεν θα γκρινιάξω........ Αισθάνομαι όμως σιγά σιγά να βράζει κάτι  μέσα μου, να βγάζω καπνούς και να ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και τότε παίρνω φόρα κατηφόρα και όποιον πάρει ο χάρος. 

Το καλό (ναι υπάρχει και ένα καλό) είναι  ότι πολύ γρήγορα συνειδητοποιώ  τι κάνω και σταματάω .......... Εννοείται ότι μετά για όλη την υπόλοιπη  μέρα έχω τρομερές τύψεις γιατί άνοιξα με γκρίνια για άλλη μια φόρα το στόμα μου.....

Αλλά ο άνθρωπος αλλάζει? δεν αλλάζει . Και ναι έτσι είμαι μια φουριόζα, γκρινιάρα γυναίκα....... 

Νομίζω όμως ότι αυτό είναι μια καλή δικαιολογία.......... Ο άνθρωπος δεν αλλάζει ναι, αλλά μπορεί να βελτιωθεί αν το θελήσει και αν φυσικά προσπαθήσει. 

Το πρώτο βήμα που έχει να κάνει είναι φυσικά να παραδεχτεί ότι αυτό που κάνει δεν αρέσει σε κανέναν και φυσικά δεν αρέσει και στο ίδιο. Το δεύτερο είναι να μπορέσει να διαχειριστεί την γκρίνια. 

Πως γίνεται αυτό?

1) Λέγοντας συνέχεια" Δεν θα γκρινιάξω ξανά, δεν θα γκρινιάξω ξανά, δεν θα γκρινιάξω ξανά"

(λέτε να γίνει κάτι?)

2) Παίρνοντας ηρεμιστικά για να είναι σε μια κατάσταση αφασίας και να μην τον νοιάζει τίποτα

(άσε καλύτερα έχουν ακριβύνει πολύ, δεν είμαστε για τέτοια)

3) Να συνειδητοποιήσει επιτέλους ότι, αυτό που μπορεί να τον ενοχλεί μπορεί ταυτόχρονα να ευχαριστεί τον άλλο. 

4) και τέλος να σταματήσει να σκέφτεται εγωιστικά.

Λέτε να τα καταφέρω? Πάντως υπόσχομαι ότι θα  προσπαθήσω..............